ΚΥΡΙΑΚΙ ΒΟΙΩΤΙΑΣ
Μια ανάσα από την Αθήνα, μόλις 160χλμ. μπορούμε να βρεθούμε «αντιμέτωποι» με το αλπικό τοπίο, όπου βρίσκεται κτισμένο το Κυριάκι, σε υψόμετρο 800 μέτρων, στις καταπράσινες πλαγιές του Ελικώνα, περιτριγυρισμένο από δάσος κεφαλλονίτικης ελάτης.
Αξίζει να περπατήσετε στην κεντρική πλατεία µε το ναό του Ιωάννη του Προδρόµου, να αναζητήσετε δροσιά κάτω από τον γέρικο πλάτανο στην κεντρική πλατεία, να κάνετε βόλτα στην παλιά εκκλησία της Παναγίας και να πιείτε νερό από την πέτρινη βρύση που στο παρελθόν τροφοδοτούσε τους κατοίκους µε νερό, αλλά και να απολαύσετε την άπλετη θέα από το εξωκκλήσι του Αγίου Νεκταρίου. Να περπατήσετε στα όμορφα σοκάκια του χωριού, να δοκιμάσετε ντόπιες λιχουδιές όπως χυλοπίτες, τραχανά, κρασί, λάδι κ.ά.
Οι μύθοι του Ελικώνα
Ο Ελικώνας και ο Κιθαιρώνας, ήταν -σύμφωνα με τον μύθο- αδέλφια με διαφορετικούς χαρακτήρες. Ο Κιθαιρώνας που ήταν κακός και άπληστος σκότωσε τον πατέρα του και έριξε τον αδερφό του στον γκρεμό, με αποτέλεσμα οι Θεοί να τον μεταμόρφωσαν στο ομώνυμο όρος και να στείλουν εκεί ως κατοίκους τις Ερινύες, ενώ τον Ελικώνα τον μετέτρεψαν σε τόπο κατοικίας των εννέα Μουσών.
Οι εννέα Μούσες, θεότητες που προστάτευαν αρχικά τους ποιητές και τους μουσικούς και αργότερα όλες τις τέχνες και τις επιστήμες, ήταν η Κλειώ, η Ευτέρπη, η Θάλεια, η Μελπομένη, η Τερψιχόρη, η Ερατώ, η Πολύμνια, η Ουρανία και η Καλλιόπη.
Οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν ότι οι Μούσες διέμεναν στον Ελικώνα με το δάσκαλό τους, τον Απόλλωνα. Γι’ αυτό τον λόγο, οι Μούσες ονομάστηκαν «Ελικωνιάδες». Στις Θεσπιές διοργανώνονταν κάθε τέσσερα χρόνια τα «Μουσεία», γιορτές προς τιμήν των Μουσών. Οι γιορτές διεξάγονταν στο ιερό άλσος των Μουσών, όπου υπήρχε και η ιερή πηγή Αγανίππη, θαυματουργός πηγή, το νερό της οποίας είχε την ιδιότητα να μετατρέπει σε ποιητές αυτούς που το έπιναν. Στα «Μουσεία» συμμετείχαν ποιητές, μουσικοί και αθλητές. Οι συμμετέχοντες διαγωνίζονταν στη σάλπιγγα, στην επική ποίηση, στην ραψωδία, στην κιθάρα, στον αυλό, στη σατυρική ποίηση και στην υποκριτική τραγωδίας και κωμωδίας.
